Nietrzymanie moczu to bardzo wstydliwa dolegliwość, z powodu której wiele osób wstydzi się pójść do lekarza. Objawy nietrzymania moczu bardzo utrudniają codzienne życie: jest to niekontrolowane opróżnianie pęcherza, które może wystąpić niespodziewanie na ulicy, w pracy lub w sklepie. Można próbować leczyć nietrzymanie moczu domowymi sposobami, takimi jak suplementy i leki wzmacniające drogi moczowe.
Nietrzymanie moczu: czy to choroba?
Nawigacja
Samo nietrzymanie moczu nie jest traktowane jako odrębna jednostka patologiczna. Jest to zazwyczaj objaw choroby i oznaka, że organizm nie funkcjonuje prawidłowo. Choroby, które mogą powodować nietrzymanie moczu to m.in. przerost prostaty, zapalenie pęcherza moczowego, pęcherz nadreaktywny oraz schorzenia neurologiczne (np. choroba Parkinsona).
Nietrzymanie moczu jest medycznie określane jako "inkontynencja". Statystycznie częściej występuje u kobiet. Nietrzymanie moczu ma różne przyczyny i może być spowodowane przepełnieniem pęcherza, nadwyrężeniem, słabymi mięśniami dna miednicy lub stanem zapalnym.
Nietrzymanie moczu u kobiet
Nietrzymanie moczu bardzo często pojawia się u kobiet w okresie menopauzy. Ma to związek z ogólnym osłabieniem organizmu i zaburzeniami hormonalnymi, w wyniku których tkanki układu moczowego tracą napięcie. Z tego powodu trudno jeste utrzymanie kontroli nad pęcherzempowodując niewielkie straty moczu, a w ciężkich przypadkach mimowolne opróżnianie pęcherza.
Nietrzymanie moczu często występuje również u kobiet w ciąży. Działanie hormonów i rosnący nacisk macicy na pęcherz powodują rozluźnienie mięśni dna miednicy. Rosnąca macica powoduje również, że kobieta odczuwa nagłą potrzebę parcia na pęcherz, nawet jeśli nie jest on jeszcze pełny. Czasami nietrzymanie moczu znika samoistnie po porodzie, ale u wielu kobiet mięśnie Kegla pozostają słabe i nietrzymanie moczu utrzymuje się przez dłuższy czas.
Przeczytaj też: Menozine na objawy menopauzalne
Nietrzymanie moczu u mężczyzn
U mężczyzn problemy z oddawaniem moczu najczęściej związane są z przerostem prostaty. Powiększony gruczoł krokowy uciska cewkę moczową, dlatego typowe dolegliwości w starszym wieku to częsta potrzeba oddawania moczu, niepełne opróżnianie pęcherza, bardzo słaby strumień moczu i częste parcie na mocz.
Leki, które są przepisywane mężczyznom z powiększoną prostatą, mają zwykle działanie moczopędne, więc ich skutkiem ubocznym może być nietrzymanie moczu. Ponadto, przy powiększonej prostacie istnieje zwiększone ryzyko infekcji dróg moczowych, które również zakłócają normalne oddawanie moczu. Infekcje są również główną przyczyną nietrzymania moczu u młodszych mężczyzn, którzy nie mają jeszcze problemów z prostatą.
Przeczytaj też: Prostoxalen na problemy z prostatą
Nietrzymanie moczu u dzieci
Nietrzymanie moczu nie jest bynajmniej dolegliwością, która dotyka jedynie osoby starsze, jak często się uważa. Dzieci również cierpią na tę dolegliwość, ale należy pamiętać, że u dzieci do piątego roku życia mimowolne oddawanie moczu nie musi być niepokojącym objawem: w tym wieku dzieci mogą jeszcze nie nabyć kontroli nad pęcherzem. Z kolei u starszych dzieci mimowolne oddawanie moczu wynika głównie z choroby układu moczowego lub nerwowego, np. wady nerek, choroby pęcherza lub cewki moczowej, przepukliny oponowo-rdzeniowej, guzów rdzenia kręgowego, porażenia mózgowego. Niekiedy nietrzymanie moczu jest również spowodowane infekcją dróg moczowych, np. po przeziębieniu.
Jakie są przyczyny nietrzymania moczu?
Dysfunkcja układu moczowego może być nabyta lub wrodzona. Z pewnością częściej jest to schorzenie nabyte. Każda zmiana w układzie moczowym jest odpowiedzialna za nietrzymanie moczu. Prawidłowo funkcjonujący układ moczowy pozwala na pełną kontrolę tego procesu: mocz produkowany jest w nerkach, następnie przechodzi do pęcherza moczowego, a gdy pęcherz się wypełnia, do układu nerwowego wysyłany jest sygnał informujący o potrzebie fizjologicznej.
Mimowolnemu wypływowi moczu z pęcherza zapobiegają mięśnie Kegla, zwane też mięśniami dna miednicy. Gdy odczuwamy parcie, możemy kontrolować pęcherz, ponieważ mięśnie pozostają napięte i rozluźniają się całkowicie dopiero wtedy, gdy świadomie odpowiadamy na potrzebę fizjologiczną. W nietrzymaniu moczu sytuacja ta zostaje zaburzona i mocz wycieka częściowo lub całkowicie.
Na osłabienie mięśni pęcherza moczowego i dna miednicy wpływają predyspozycje genetyczne, zaawansowany wiek, schorzenia neurologiczne, przebyta ciąża i poród, nadwaga lub otyłość, cukrzyca, operacje na drogach moczowych, przewlekłe zaparcia, przerost gruczołu krokowego oraz palenie papierosów.
Czy leczenie nietrzymania moczu jest możliwe?
Pacjentki często nie mówią lekarzom o problemach z nietrzymaniem moczu, ale szacuje się, że nietrzymanie moczu występuje u 10 do 25% kobiet po 30 roku życia. W przypadku mężczyzn odsetek ten jest dwukrotnie wyższy. Jednak z wiekiem ryzyko wystąpienia nietrzymania moczu wzrasta u obu płci i po 50 roku życia jest to już częsta dolegliwość zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.
Należy zauważyć, że stan ten nie jest w żadnym wypadku nieuniknioną częścią starzenia się, jak ludzie mają tendencję do wierzenia. Wiek jest oczywiście ważnym czynnikiem odpowiedzialnym za problemy z nietrzymaniem moczu, ale nawet u starszych osób nietrzymanie moczu może i powinno być leczone. Obecnie istnieje wiele skutecznych terapii, które pomagają rozwiązać problem nietrzymania moczu a im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większa szansa, że nietrzymanie moczu zniknie całkowicie.
Spróbuj: UrinoFix - wysoko oceniany suplement na nietrzymanie moczu
Rodzaje nietrzymania moczu
Wysiłkowe nietrzymanie moczu wynika z osłabienia mięśni dna miednicy, które zapewniają prawidłowe funkcjonowanie zwieraczy. Do niekontrolowanego wycieku moczu dochodzi w momencie wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej, co może być wywołane np. kaszlem, kichaniem czy śmiechem. Ten rodzaj nietrzymania moczu związany jest z menopauzą, otyłością, poprzednimi porodami (zwłaszcza jeśli dziecko było ciężkie po urodzeniu), zaparciami, częstymi infekcjami dróg moczowych, paleniem papierosów, ciężką pracą fizyczną.
Nietrzymanie moczu z nagłym parciem charakteryzuje się nagłym odczuciem bardzo silnej potrzeby opróżnienia pęcherza. Przyczyną jest dysfunkcja mięśni pęcherza moczowego. Przy tym rodzaju nietrzymania moczu osoby odczuwają stałą potrzebę oddania moczu zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy, co skutkuje częstym wstawaniem, aby udać się do toalety i oddać mocz. Parcie na mocz może być spowodowane np. zmianą pozycji ciała, może być również wywołane przez dźwięk bieżącej wody, a także często występuje podczas stosunku seksualnego. Nietrzymanie moczu związane jest z pęcherzem nadreaktywnym, zapaleniem pęcherza moczowego, przerostem prostaty oraz chorobami neurologicznymi.
Trzecim typem jest nietrzymanie moczu z przepełnienia pęcherza. Występuje ono, gdy w drogach moczowych znajduje się przeszkoda, która uniemożliwia swobodny przepływ moczu, dlatego na tę dolegliwość cierpią głównie mężczyźni z powiększoną prostatą, która uciska na cewkę moczową.
Jakie są stopnie nietrzymania moczu?
Nietrzymanie moczu stopnia I to niekontrolowany wyciek moczu podczas nagłego, silnego napięcia mięśni brzucha. Zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej może być wynikiem kichania, kaszlu, podnoszenia ciężkich przedmiotów, śmiechu. Etap II to mimowolna utrata moczu podczas zwykłych czynności w ciągu dnia, które wiążą się z pewnym wysiłkiem, np. wchodzenie po schodach, ćwiczenia fizyczne, bieganie. W stadium III wyciek moczu może wystąpić praktycznie bez powodu, gdyż niekontrolowane opróżnianie pęcherza występuje nie tylko podczas aktywności, ale także w pozycji leżącej lub siedzącej. Na tym etapie często diagnozuje się nawracające infekcje dróg moczowych, które nasilają problem.
Jaka jest diagnoza nietrzymania moczu?
Nietrzymanie moczu to dolegliwość, której nie można lekceważyć, ponieważ daje bardzo wyraźne objawy, nawet jeśli utrata moczu jest minimalna. Ważne jest jednak rozpoznanie przyczyny dolegliwości, ponieważ będzie to determinowało późniejsze postępowanie i leczenie. Choć każda osoba może sama określić, czy cierpi na nietrzymanie moczu, dalszą diagnostykę należy pozostawić specjalistom.
Podczas wywiadu lekarz będzie chciał ustalić, w jakich dokładnie okolicznościach dochodzi do wycieków moczu i jak często. Ważne jest również ustalenie, czy wycieki są małe czy duże oraz czy objętość oddawanego moczu zmieniała się w czasie. Ponadto lekarz pyta o tryb życia, przyjmowane leki, przebyte choroby i operacje, a w przypadku kobiet także o liczbę porodów. Zleca się również badania laboratoryjne: ogólne badanie moczu, podstawowe badanie krwi. Dodatkowo może zostać zlecone badanie urodynamiczne oraz USG jamy brzusznej. W przypadku kobiet zalecana jest jeszcze konsultacja ginekologiczna, natomiast u mężczyzn ocenia się stan gruczołu krokowego.
Jak leczy się nietrzymanie moczu?
Dokładny przebieg leczenia zależy od czynników indywidualnych, rodzaju nietrzymania moczu i jego stopnia. Często zalecana jest zmiana stylu życia, zwłaszcza ograniczenie kofeiny i napojów moczopędnych, rzucenie palenia i wprowadzenie do diety zdrowszych produktów. Można też pić napary ziołowe wspomagające układ moczowy, takie jak kwiat lipy, pokrzywa czy korzeń mniszka. Ponieważ nietrzymanie moczu często występuje u osób z nadwagą, dobrym rozwiązaniem będzie. redukcja wagi do właściwego poziomu.
Jeśli domowe sposoby nie pomagają, lekarz może przepisać leczenie farmakologiczne. Przepisane leki działają na mięśnie pęcherza lub są lekami hormonalnymi, jeśli zaburzenia w oddawaniu moczu wynikają ze zmian hormonalnych. Czasami zalecane są również suplementy diety niebędące środkami spożywczymi; dobry wybór dla mężczyzn to. Uromexil Mocne które podtrzymują pęcherz i drogi moczowe. W najtrudniejszych przypadkach stosuje się leczenie chirurgiczne i elektrostymulację; poprawę mogą przynieść także niektóre zabiegi z zakresu ginekologii estetycznej.
Ćwiczenia mięśni Kegla
Niezależnie od rodzaju i stopnia nietrzymania moczu, wśród zaleceń zawsze znajdują się ćwiczenia mięśni Kegla. Jest to bardzo prosta, ale niezwykle skuteczna metoda, którą można wykonywać samodzielnie w domu bez ryzyka kontuzji czy innych powikłań. Mięśnie dna miednicy odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu moczowego, dlatego nawet niewielkie ich osłabienie może prowadzić do niekontrolowanego wycieku moczu.
Mięśnie Kegla to te, które napinamy, gdy chcemy powstrzymać oddawanie moczu. Gdy ćwiczymy, robimy to oczywiście "na sucho", wykonując właśnie to napięcie. Mięśnie Kegla napina się seriami, wykonując co najmniej kilka powtórzeń pod rząd. Ćwicząc mięśnie dna miednicy, nie należy jednocześnie napinać mięśni brzucha i zaciskać pośladków. Oczywiście jeden zestaw nie wystarczy do poprawy zdrowia, dlatego ważna jest regularność: mięśnie Kegla należy ćwiczyć kilka razy dziennie po 5 minut.
Dodaj komentarz